به نام خدا

از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده که فرمود:

“چهار فتنه و آشوب بر امت من وارد شود … اما فتنه چهارم فتنه ای کور و کر و فراگیر است و همچون کشتی گرفتار در دریای متلاطم راهی برای نجات آن دیده نشود و مردم پناهگاهی نیابند. آن فتنه از شام آغاز شود و عراق را فرا گیرد. سر تا سر جزیره را در هم کوبیده و بلا و گرفتاری مر دم را همچون پوست دباغی شده کند. هیچ کس نمی تواند بگوید بس کنید و دست نگهدارید! اگر فتنه را از ناحیه ای برطرف سازند از ناحیه ای دیگر سر بر آورد. “

… فتنه ای بر امت اسلام وارد می شود که احادیث ما آن را آخرین و سخت ترین فتنه توصیف می کنند. این فتنه با ظهور امام (علیه السلام) بر طرف می گردد…

” هیچ خانه ای و هیچ مسلمانی از شر فتنه در امان نماند. “

ملت های کفر پیشه بر کشورهای مسلمان هجوم می آورند آن چنان که گرسنگان آزمند بر سفره چرب و رنگین حمله می کنند:

” به هنگام آن فتنه و آشوب، گروهی از غرب و گروهی از شرق وارد شده و سرنوشت امت مرا به دست گیرند. “

یعنی بر کشورهای مسلمان حکومت کنند.

این فتنه از سرزمین شام، سرزمینی که دشمنان ما سلطه استعماری سیاه خویش را از ان جا آغاز نموده و آن را کانون پرتو تمدن می نامند شروع می شود و در پایان به فتنه ای تبدیل می گردد که در احادیث ما به فتنه فلسطین معروف است. سرزمین شام در آن زمان به آب درون مشک تشبیه شده که لحظه ای آرام و قرار ندارد:

” چون فتنه فلسطین برپا شود منطقه شام آشفته و بی قرار گردد همچون آب درون مشک! سپس فتنه برطرف شود در حالی که شما اندک و پشیمانید. “

… در احادیث بانیان این فتنه رومیان (غربی ها) و ترک ها (ظاهرا مراد روسها هستند) معرفی شده اند.

وقتی حوادث بزرگ سال ظهور رخ می دهد، فتنه گران نیروهای خود را در منطقه رمله فلسطین و در سمت انطاکیه در ساحل ترکیه، سوریه و در سمت عربستان در مرزهای سوریه، عراق و ترکیه مستقر می کنند:

” زمانی که روم و ترک  (غرب و روسیه) علیه شما به پا خیزند و آنان نیز با یکدیگر درگیر شوند، جنگ و کشتار در جهان رو به افزایش رود، هواداران ترک ها پیشروی کرده و در جزیره العرب مستقر گردند و افراطیون غربی در منطقه رمله فلسطین موضع گیرد.”

(کتاب عصر ظهور، علی کورانی)

اللهم عجل لولیک الفرج